چالش یافتن اولین شغل در آمریکا؛ با وجود پسزمینه خوب شغلی از صفر شروع کردم
نویسنده: علی شهیر
محمد هاشم حیدری و خانوادهاش سه سال پیش، پس از سپری کردن مراحل پیچیده روند تخلیه ایالات متحده آمریکا از افغانستان، از طریق قطر به یکی از ایالتهای امریکا نقل مکان کرد. او در کشورش معلم زبان انگلیسی، سپس کارمند نهادهای خصوصی و در نهایت تحلیلگر اطلاعات و رسانه در پروژهای مربوط به وزارت دفاع آمریکا بود. هاشم با مدرک تحصیلی مدیریت و تجارت و سالها تجربه حرفهای، به امید آینده روشنتر وارد کشوری شد که آن را «سرزمین فرصتها» میدید. حقیقت زندگی در آمریکا اما متفاوتتر از این دید بود؛ او پس از شش ماه تلاش برای یافتن شغل دلخواهش، کلافه شد و به شغلی تن داد که خلاف پسزمینه تحصیلی و تجربه حرفهای اش بود.
هاشم در کشورش بخشی از نیروی کاری موثر به شمار میرفت که تحصیل کرده بود، به زبان انگلیسی تسلط داشت و در شغلهایی با امتیازات بالا کار میکرد؛ پسزمینه وسیعی که تصور میکرد در آمریکا نیز بتواند در این موقعیت شغلی باقی بماند.
به گفته حیدری، چالش یافتن شغل برای او، نداشتن توانایی و پسزمینه کاری نبود، بلکه چالش اصلی موقعیت مکانی بود که این تجربه را در آنجا کسب کرده بود.
هاشم گفت: «بیشتر کارفرمایان به اساس تجربهای که من در سوانح خود داشتم، مرا به مصاحبه کاری دعوت میکردند، اما وقتی میفهمیدند من این کار را در افغانستان انجام دادم، نظر شان تغییر میکرد و میگفتند برای تان تماس میگیریم».
سردار محمد (اسم مستعار)، یکی از پناهجویان دیگر افغان است که یک سال پیش همراه با خانوادهاش از طریق ویزای ویژه مهاجرت (SIV) وارد آمریکا شد. او و خانواده اش که با ارتش آمریکا در ماموریت شان در افغانستان، همکاری کرده بود، اکنون پس از یک سال زندگی در آمریکا هنوز نتوانسته است، شغلی که هزینههای کامل زندگی او را تامین کند، پیدا کند.او در افغانستان در نهادهای مختلف دولتی و خصوصی در سطح مدیریت و رهبری کار کرده است که در بخش دولتی تجربه معاونیت والی و در بخش خصوصی مدیریت یکی از پروژههای توسعهای را در یک موسسه فرانسوی در کارنامهاش دارد.
سردار محمد با دوسال انتظار برای طی مراحل شدن اسناد و ویزای مهاجرتی اش در پاکستان، بخشی از اموال و دارایی اش را در افغانستان فروخت که هزینه این راه کند. او وقتی وارد آمریکا شد، تنها 140 دالر امریکایی داشت. سردار میگوید: « انتظار داشتم که به محضی ورود به آمریکا، خیلی اگر طول بکشد شاید یک هفته، اما میتوانم پس از یک هفته سر کار شوم.» از دید سردار، تفاوت سیستمهای استخدام، اعتماد نکردن کارفرمایان به تجربه کاری افغانستان، مشکل زبان و مساله حملونقل عمومی در آمریکا از چالشهای عمدهای سر راه یک پناهجوی تازهوارد افغان در آمریکا است که روند ادغام او را دشوار میکند. سردار در مورد چالش حملونقل برای تازهواردان در آمریکا گفت: « ساختار جغرافیایی آمریکا خیلی متفاوت از کشورهایی است که ما قبلا در آن زندگی کرده ایم. خانههای مسکونی در فاصلههای دورتر از شرکتها ساخته شده است، طوری که یک تازه وارد نمیتواند با استفاده از حملونقل عمومی، پیادهروی یا استفاده از دوچرخه، سر کار برود. خریدن موتر برای یک تازه وارد در ماههای نخست خیلی دشوار است».
یکی از نهادهای حامی پناهجویان که بیشتر از سه ماه کرایه خانه سردار را می داد، به او هشدار داد که کرایه خانه اش قطع میشود: « من برای چند ماه دیوانهوار همه روزه، از صبح تا شام دنبال کار میگشتم، در برخی موارد پیاده میرفتم. بازار، سوپر استور، مغازه، رستوران و تمامی مکانهای مثل این را سر زدم و جویای کار شدم. حتی کسانی که را در خشکهشویی میدیدم، در پارک بازی میدیدیم و یا همسایه هایم را که میدیدم از آنها جویای کار می شدم». او به همکاری یکی از دوستانش پس از سه ماه در یکی از کارخانههای تولیدی صاحب کار شد که با گفته خودش، نه شوق آن کار را دارد و نه انرژی اش را، اما برای تامین مخارج زندگی مجبور است.
نهادهای که در بخش اسکان مجدد پناهجویان افغان در آمریکا کار میکنند، ناآشنایی این پناهجویان با سیستم کاری و استخدام، مساله زبان و بازار رقابتی کار در ایالات متحده را از چالشهای عمده برای یافتن نخستین شغل پناهجویان تازهوارد در این کشور عنوان میکنند.لورا مارشال، عضو یک نهاد غیرانتفاعی فعال در بخش اسکان مجدد پناهندگان در پنسلوانیا، میگوید که پیدا کردن اولین شغل برای مهاجران و پناهندگان جدید همیشه چالش برانگیز است. به گفته او آنانی که انگلیسی زبان دوم شان است و در برخی موارد زبانآموزان جدید استند، برای پر کردن فرمها و ارائه خوب خود در مصاحبههای شغلی مشکل دارند.خانم مارشال تاکید دارد: « آنها ممکن است در رقابت برای مشاغل روابط عامه مانند خدمات مشتریان و مهمانداری که نیاز به تماس زیاد با مشتری دارند، خود را در موقعیت نامساعدی بیابند. و وقتی مدارک حرفهای و دانشگاهی که طی سالها و با هزینه زیاد در کشورهای خود به دست آوردهاند، برای مشاغل حرفهای در اینجا پذیرفته نمیشوند، سرخورده میشوند.»به گفته او چالش دیگر این است که تازه واردان، سابقه اشتغال محلی در آمریکا و همچنین کارفرمایان و همکاران سابقی برای تایید پسزمینه شغلی خود در این کشور ندارند که بتوانند به عنوان منبع شغلی که اغلب مورد نیاز است، معرفی کنند.با این حال، این موانع موجود، با سیاستهای متفاوت مهاجرتی و اقتصادی دولت جدید آمریکا، تشدید شدهاند. عدم اطمینان در مورد چگونگی تعرفههای تجاری منجر به این شده است که بسیاری از شرکتها برنامههای خود را برای پروژههای جدید یا گسترش کسب و کار به تعویق بیندازند و جذب کارکنان جدید را کاهش و یا حتی متوقف کنند. لورا تصریح کرد: « سیاستهای دولت فعلی و تأکید آن بر اخراج مهاجران، حتی بر مهاجران قانونی تاثیر منفی گذاشته است. با این سیاست که حکومت فعلی در پیش گرفته است، تصور میکنم برخی از کارفرمایان ممکن است از ترس هدف قرار گرفتن توسط ICE یا از دست دادن کارمندان به دلیل اخراج، در استخدام مهاجران تردید کنند.»
منابع کاریابی و حمایت
با وجود این چالشها، منابعی وجود دارد که میتواند به تازهواردان در زمینه نوشتن رزومه، مشاوره شغلی، جستوجوی کار، مهارتهای دیجیتال و توسعه حرفهای کمک کند:
- Welcoming Center
برنامههایی برای جویندگان کار و مهاجران علاقهمند به راهاندازی کسبوکار دارد. شامل برنامه ۸ هفتهای برای حرفهایهای بینالمللی، برنامه کارآفرینی و آموزش زبان و مهارتهای دیجیتال.
welcomingcenter.org
آدرس: 211 N 13th St 4th floor, Philadelphia, PA, 19107 - Upwardly Global’s Career Coaching Program
یک برنامه رایگان ۱۸ ماهه برای مهاجران و پناهندگان دارای مدرک لیسانس یا آموزش حرفهای معادل. شامل آموزش مصاحبه به سبک آمریکا، ساخت رزومه، شبکهسازی و برنامهریزی شغلی.
apply-now - Free Library of Philadelphia
با ۵۵ شعبه در سراسر شهر خدمات کاریابی، مشاوره و کلاسهای آموزشی ارائه میدهد.
freelibrary.org - PA Career Link
پورتالی برای جستوجوی شغل و دسترسی به دورههایی مانند برنامهریزی شغلی، سواد دیجیتال و توسعه حرفهای.
pacareerlink.pa.gov - وبسایتهای کاریابی:
Indeed | ZipRecruiter | Glassdoor | Monster